Punktami spustowymi są nazywane włókna mięśniowe o zwiększonym napięciu i nadwrażliwości uciskowej. Mogą być one aktywne na całym ciele i występować zarówno w okolicach mięśni, jak i ścięgien, więzadeł czy okostnej. Wrażliwość uciskowa jest jednak tylko jedną z charakterystycznych cech punktów spustowych, dlatego nie można powiedzieć, że każde uciśnięcie w obrębie mięśnia, które wywołuje ból to miejsce występowania punktu spustowego.
Najczęściej punkty spustowe znajdują się w okolicach głowy i szyi. Duże napięcie w obrębie mięśnia czworobocznego grzbietu (trapezius) powoduje bóle w tych okolicach, bóle ucha, a nawet zębów. Punkty spustowe mogą również powodować zaburzenia czucia, np. parestezje, czyli drętwienie kończyn.
Ponieważ punkty spustowe bardzo często występują w skupiskach blisko siebie, najważniejszym etapem postępowania jest odnalezienie i rozluźnienie punktu, który jest najaktywniejszy. Wokół niego mogą powstawać kolejne punkty, nazywane satelitarnymi, które rozszerzają ból w danej okolicy. Zazwyczaj rozluźnienie najaktywniejszego punktu spustowego rozluźnia również punkty satelitarne.
Najlepszą metodą leczenia punktów spustowych jest terapia manualna, którą można wspomagać masażem, technikami pozycyjnego rozluźniania mięśni, kinesiology tapingiem (plastrowaniem), rollowaniem lub fizykoterapią (falą uderzeniową i ultradźwiękami). Kluczem do pracy z punktami spustowymi jest wiedza na temat tego, gdzie ich szukać i jak postępować, kiedy się je odnajdzie.