Ważne informacje
- Przed planowanym badaniem moczu zaleca się unikania znacznych wysiłków fizycznych lub długotrwałych marszów.
- Przynajmniej dzień przed planowanym oddaniem moczu do badania zaleca się powstrzymanie od stosunków płciowych.
- W okresie okołomenstruacyjnym i w czasie menstruacji wykonywanie badań mikroskopowych osadu moczu nie powinno być wykonywane i należy rozważyć, czy w tym okresie nie należy odstąpić od badania.
- W przypadku kiedy pacjent nie jest w stanie oddać moczu do naczynia (np. niemowlę, pacjent obłożnie chory), mocz należy pobrać do specjalnego plastikowego woreczka założonego w sposób obejmujący ujście zewnętrzne cewki moczowej. Taki woreczek zamknąć w plastikowym pojemniku na mocz, nie przelewać. Woreczki dostępne są w aptekach.
Przygotowanie do pobrania moczu na – badanie ogólne moczu
- Zaopatrz się w specjalny pojemnik:
- jednorazowy – w przypadku badania ogólnego,
- jednorazowy jałowy (sterylny) lub podłoże transportowo-wzrostowe przy badaniu na posiew.
- Przed pobraniem próbki moczu umyj ręce, a następnie ujście cewki moczowej.
- Do pojemnika oddaj mocz z tzw.”środkowego strumienia”:
- pierwszą niewielką ilość moczu należy oddać do toalety,
- następnie oddać mocz do pojemnika (od 50 do 100 mililitrów),
- końcową porcję moczu należy znów oddać do toalety,
- Zamknij szczelnie pojemnik z pobraną próbką moczu i dostarcz jak najszybciej do wybranego punktu pobrań.
- Jeśli nie możesz dostarczyć pojemnika natychmiast, umieść go w lodówce i przynieś do zbadania.
Przygotowanie do pobrania moczu na posiew
Posiew moczu wykonuje się w przypadku pojawienia się objawów wskazujących na zakażenie dróg moczowych (częste oddawanie moczu, ból i pieczenie cewki moczowej). Stwierdzenie obecności bakterii w danej próbce moczu i określenie ich wrażliwości na antybiotyki pozwala dobrać odpowiednie leczenie. Badanie moczu na posiew zlecane jest także w celu potwierdzenia skuteczności podjętego leczenia oraz u kobiet w ciąży.
U osoby zdrowej mocz jest fizjologicznie jałowy, natomiast cewka moczowa i okolica krocza są skolonizowane drobnoustrojami. Stąd prawidłowe pobranie moczu i dostarczenie do laboratorium odgrywają decydującą rolę w uzyskaniu wiarygodnego wyniku posiewu.
- Zaopatrz się w specjalny, jałowy (sterylny) pojemnik lub podłoże transportowo-wzrostowe (dostępne do kupienia w aptece).
- Pobierz, najlepiej pierwszy poranny mocz, po nocnym spoczynku.
- Przed pobraniem próbki moczu dokładnie, ciepłą wodą z mydłem umyj ręce, a następnie ujście cewki moczowej (u kobiet okolice sromu, od przodu w kierunku odbytu, u mężczyzn żołądź po odsunięciu napletka). Wytrzyj się jednorazowym ręcznikiem. Umożliwia to pozbycie się bakterii, które, po dostaniu się do próbki, mogą zafałszować wynik badania.
- Do pojemnika, starając się nie dotykać ścianek wewnętrznych, oddaj mocz z tzw.”środkowego strumienia”:
- pierwszą niewielką ilość moczu należy oddać do toalety,
- następnie oddać mocz do pojemnika (5 – 10 ml),
- końcową porcję moczu należy znów oddać do toalety.
- Zamknij szczelnie pojemnik z pobraną próbką moczu, na pojemniku napisz imię, nazwisko, datę i godzinę pobrania – nie umieszczaj informacji na pokrywce. Próbkę moczu dostarcz jak najszybciej do wybranego punktu badań.
- Jeśli nie możesz dostarczyć pojemnika natychmiast, umieść go w lodówce (nie zamrażaj) i przynieś do zbadania w ciągu 2-3 godzin.
- Jeżeli nie jest możliwe dostarczenie moczu do laboratorium w dniu pobrania zaleca się pobrać mocz na specjalny zestaw z podłożem transportowo-wzrostowym (Uricult, Uromedium, Uriline), postępując zgodnie z zaleceniami producenta. Mocz pobrany na zestaw transportowo-wzrostowy można przechowywać w temperaturze pokojowej i dostarczyć do laboratorium w czasie nie
dłuższym niż 24 godziny od pobrania. - W przypadku kiedy pacjent nie jest w stanie oddać moczu do jałowego pojemnika (np. niemowlę, pacjent obłożnie chory)m mocz, z zachowaniem zasad aspetyki, należy pobrać do jałowego plastikowego woreczka założonego w sposób obejmujący ujście zewnętrzne cewki moczowej. Woreczki dostępne są w aptekach.